Kasteelvrouwe in Beieren

week on instagram#49

Weer een heerlijke week. Mooie luchten, met af en toe een bui en lieve gasten.

Als het stil is....... Geniet ik :-)

De laatste 4 jaar krijgen wij het Zoover highly recommended award. Met een gemiddelde van 9,7 over 47 beoordelingen ben ik best heel trots.

Maar waarom komen wij dan niet bij de Zoover Awards bij de eerste tien voor, vroeg ik me af? Een mailtje met afdeling Communicatie & PR van Zoover gaf me duidelijkheid. We hebben te weinig beoordelingen. Ze hanteren een minimum (hoeveel wilde ze me niet verklappen) om voor deze award in aanmerking te komen. Daar wil ik volgend jaar heeeeeeel graag tussen staan!

Daarom een verzoek aan jullie. Zouden jullie ons willen beoordelen op Zoover.nl? Dan kan ik daar volgend jaar misschien tussen staan, toch?

week on instagram#48

Afgelopen week hadden onze meiden nog vakantie. Daar hebben we van genoten.

We maakte de SchlossShop in orde, bezochten het Keltenfeest in Treuchtlingen en lagen geen dag voor 22.00u. in bed omdat er 's avonds buiten nog heerlijk weer was. Aan het kampvuur met vrienden of door het bos voor een mooie avondwandeling of op ontdekkingstocht naar de vossenburcht.

Wat wonen wij toch fijn. En wat is het heerlijk als onze vakantiehuizen vol zitten met gasten die net als ons genieten van ons plekje.

www.vakantieineenkasteel.eu 

Voor onze jaartelling leefde in centraal Europa Kelten. Door de Romeinen ook wel Galliers genoemd (je weet wel, van van Astrix en Obelix). Het Naturpark Altmühltal (Altmühlfranken) behoorde tot een van de kerngebieden van het Keltenrijk. De Kelten (een verzameling van volkeren en stammen) beleefde hun hoogtepunt in de 4e eeuw voor Christus en hoewel er van deze cultuur niet veel meer over is zijn er verspreid over centraal Europa verschillenden Keltische bouwwerken / nederzettingen gevonden. Eentje daarvan ligt op de Wein- en Burgstallberg tussen Treuchtlingen en Auernheim 'de Cernubona'. Een Keltisch vierhoekdorp (ter grote van een voetbalveld) die vroeger een hoofdzetel van verschillende Keltenstammen is geweest. Hier werden waren verhandeld, feesten gegeven, verschillende bijeenkomsten gehouden en daden van aanbidding verricht. Het Keltendorp is door heuvels en greppels verstevigd om bescherming te bieden tegen de vijand.

week on instagram#47

Frühsommer! Ik vind het een fantastisch woord. Proeven aan de heerlijk zomer die nog voor ons ligt en dat in juni. GE-NIE-TEN!

Onze meiden hebben nu vakantie en we nemen het ervan. Fietsend naar Treuchtlingen voor een ijsje, pootje baden in de Möhrenbach of naar het blote voetenpad met de Kneipanlage (voetjeswater). Maar ook zwemmen in een van vele binnenmeertje die het Naturpark Altmühltal rijk is. Of gewoon lekker op ons schlossterrein relaxen.

Echt vakantie.

Graben is in eerste instantie een nietszeggend dorpje 8 km van ons kasteel vandaan. Maar in Graben verstopt ligt een bijzonder Naturdenkmal (natuurmonument) 'de Karlsgraben'. Hier heeft Karel de Grote in 793 een kanaal gegraven om de twee grote waterwegen de Rijn-Main en de Donau, met elkaar te verbinden. Hiervan is nu nog een 500 meter lange stuk waterweg zichtbaar.

Karel de Grote
Karel de Grote is (742-814) de eerste koning der Franken en later Keizer van het westen. Hij geldt als de belangrijkste heerser uit die tijd. En hoewel hij niet kon lezen en schrijven was hij de gene die het onderwijs systeem stimuleerde. Hij begaf zich onder een zeer select gezelschap van wijzen en geleerde. Het mooie bouwwerk de Dom in Aken is onder zijn leiding tot stand gekomen en wordt als de hoofdstad van zijn rijk gezien.


Waarom de Karlsgraben

Graafmethode Karel de Grote Karlsgraben 793

In 793 waren vele oude Romeinse wegen verwoest en de waterwegen waren essentieel voor vervoer. Onder leiding van Karel de Grote werd een verbinding gegraven tussen de twee waterwegen de Altmühl, die in de Donau uitmond en de Rezat, die op zijn buurt in de Main en Rijn uitkomt. Zo maakte hij een verbinding tussen de Noordzee en de Zwarte zee. Op de plek van waar nu Graben ligt is de afstand tussen de Rezat en de Altmühl 2 kilometer met 12 meter hoogte verschil. Karel de Grote vond dit de plek om deze twee rivieren te verbinden. 

Graafmethode Karel de Grote Karlsgraben 793

De bouw van het Karel de Grote kanaal 
Je moet je voorstellen dat met de middelen die ze in 793 hadden, graven geen eenvoudige klus is geweest. Verhalen gaan, dat mede door zware regenval, wat overdag werd uitgegraven, 's avonds net zo hard weer instorten. En hoewel het kanaal niet diep of groot hoefde te zijn (ze maakte toen gebruik van platbodems die door mens of dier werden voortgetrokken) heeft men altijd gedacht dat Karel de Grote dit Rijn-Main Donau kanaal nooit heeft kunnen realiseren. 

Tot op heden is ook nooit officieel bevestigd dat deze waterweg er ook echt is geweest. Maar uit recente gravingen blijkt dat hij veel verder gekomen is dan gedachte en dat deze waterweg er mogelijk wel geweest zou kunnen zijn. 

Over de opgravingen in de Treuchtlinger november 2013

waterbron Karlsgraben

Fossa Carolina
Bij de Karlsgraben is een kleine tentoonstelling (Fossa Carolina) met graafmiddelen uit 793. En er ligt ook een kleine platbodem. 

Waterscheiding
Aan het eind de Karlsgraben is een bijzondere waterbron. Hier stroomt het water links van de bron naar het Zwarte meer en rechts (Rezat-Regnitz-Main-Rijn) naar de Noordzee.

week on instagram#46

De week begon met een super gave instaswap. Ik mocht mijn swap naar België sturen en wij kregen een swap uit Engeland. Omdat #zijvan7 het Engelse Koningshuis als thema op school had ging de prachtige swap (with real English Tee, chocolate chip cookies and a Queen stamp) mee naar school. Dank je wel @mrsnomi :-)

Ik bezocht met m'n schoonvader een rondleiding langs het zeer bijzondere Karlsgraben. Hierover later meer. En de Rapunzelstaart kreeg een plekje in het vakantiehuis 'de Torenwoning'.

Maar het grootste feest was het eind van de week. De Schloss wedding. Voor onze meiden kwam een droom uit. Zij waren echte bruidsmeisjes. Ik had wat stress momentjes vooraf maar alles liep bijzonder goed. Naast de bruidsmeisjes stress was ik ook een klein beetje benauwd of we wel 80 personen op ons Schlossterras zouden kunnen ontvangen. Makkie. Echt. Daar kunnen we wel 120 personen zonder problemen kwijt. Weer wat geleerd.

Voor ons bruidspaar was het 'ein Traum Hochzeit am Schloss'. Voor ons was het vooral rennen. Maar ach.... wat heb je aan een mooie plek als je het niet kan delen, toch!

Hier ging het om. Maanden hebben onze meiden ervan gedroomd. Echte bruidsmeisje waren ze. En ondanks mijn stress is het buitengewoon goed gegaan. De, twee weken geleden, bestelde zilveren schoentjes lagen gisterenochtend bij de poort. Zonder drama gingen de speldjes in het haar en de schoenen aan. #zijvan2 heeft heel elegant (ondersteboven, met luier onder d'r jurkje vandaan) ons kerkbankje tijdens de dienst aan een grondig onderzoek onderworpen. En hoewel de bloemetjes uit het mandje de hele MariaKirche in Möhren hebben gezien, zaten ze wonder boven wonder bij het strooien toch in het mandje. De cola die over het jurkje ging liet geen zichtbare vlekken achter. En de bloedvlek hebben we weg kunnen poetsen voor het het jurkje raakte Pfffiewwww

Ik ben niet goed in dit soort dingen. Onze dochters doen dat veel beter. 

  
 


  


 

Vandaag is het Kastelendag. En daarom deel ik met jullie het bijzondere verhaal van het verdwenen kasteel.

Ons Schloss heeft een heuse legende, 'de legende van Schloss Möhren'. In deze legende wordt, naast Schloss Möhren waar de legende zich afspeelt, ook een 2e Schloss genoemd. In het verhaal laat de vader van Prinses Armgart, Ritter Heinz, een 2e Schloss in Unter Dietfurt bouwen om Armgart en haar toekomstige bruid na de bruiloft in te laten wonen. In de legende wordt gesproken 'het Schloss in Unter Dietfurt'. Unter Dietfurt ligt, wat we nu Haag noemen.

En over precies dat kasteel gaat het nu. Ons verdwenen kasteel is 'het Schlosslein bij Haag'. Want niet alleen in de legende wordt over dit verdwenen kasteel gesproken. Er zijn zelfs oude documenten van dit kasteel. In deze documenten heeft het verdwenen kasteel verschillende namen naast 'das Schlösslein bij Haag' wordt het ook wel Möhrenburg, Mattmühle of Altenburg genoemd. Maar het gaat allemaal over hetzelfde verdwenen kasteel. Het Schlosslein bij Haag.

Geschiedenis van het Verdwenen kasteel
Over dit kasteel wordt voor het eerst geschreven in 1831 in het Historisch jaarbericht van Rezatraad. Maar ook in kunst monumenten van midden Franken van de stad Weißenburg in 1932 wordt gesproken over de Möhrenburg in het Pappeheimischen Haag.



Romeinse Castrum
Eerst wordt er gesproken over een merkwaardige ruine van een zeer oud kasteel met machtige muren, een grachten en van binnen vrij goed gewaard gebleven gewelven. Men noemt het naar verluidt een 'Athiopianum auch Möhrenburg'.
Het houdt zich door toenmalige beschouwingen voor een oud Romeins Castrum. Huidige bevindingen bewijzen dat het in ieder geval geen Romeins Castrum kan zijn geweest. Eerder een vroeg middeleeuws vesting.

Later wordt het kasteel in verband gebracht met het geslacht van Calentin - Pappenheim en de Möhrener heren. Waarvan van de laatste wordt gezegd dat ze verschillende kastelen in het gebied bezaten.

Twee weken geleden hadden we een Standesambtliches Hochzeit am Schloss. Die was redelijk relaxt. Geen dresscode en een man of 30 die 's middags gezellig op ons terras en in de Jachtkamer genoten van een buffet, taart en het gezelschap.

Maar morgen hebben we een echt Kirchliche Hochzeit. Tachtig man komen voor een sekt en hapjes op ons kasteel. Dat is toch wel andere koek. Een dame uit het dorp (waarvan we d'r vader goed kennen) trouwt. In 2012 is ons daar al toestemming voor gevraagd (jawel :-) en morgen...... morgen is het zover. Tot grote opwinding van onze meisjes. Want zij mogen bruidsmeisje zijn. Een droom komt uit. Maanden geleden hebben we al jurkjes uitgezocht en weken geleden hebben we verschillende pasrondes achter de rug.

En nu..... nu heb ik stress. Waarom? Nou.... Voor de gene die onze dochters niet kennen. Het is ONMOGELIJK onze bloedjes schoon, zonder schaafwond, snotneus of kleerschuren af te leveren. In een nanoseconde heeft ons kleine Friemelefranske (#zijvan2) haarspeltjes weggetoverd of zit er een onuitwasbare vlek in een nagelnieuw shirt. Of, als zij het vertikt om zomerschoenen aan te trekken loopt ze rustig met 30 graden op rubberlaarzen. Geen 10 paarden die haar op andere gedachten kunnen krengen. Dit exemplaar moet morgen zilveren schoentjes aan die, ondanks mijn Ebay bestelling van vorige week, nog steeds niet binnen zijn, trouwens. Dus wie weet lost dat probleem zich dus vanzelf wel op.

Zij van 7 kan over niets struikelen en heeft altijd wel ergens een bloedvlek of een gat. En ons oudste meisje is zo opgewonden dat ze 24 uur (echt hé, ook wanneer ze slaapt) kletst over  hoe spannend ze het wel niet vindt. En van de zenuwen voor iedere druppel naar de wc moet.

En dit koppel moet morgen 1,5 uur IN HET WIT, stilzitten in een kerk en als klap op de vuurpijl bloementjes strooien. Hoe verzin je het. Had ik al gezegd dat #zijvan2 dingen kan laten verdwijnen? Ben al vanaf Parijs mijn autosleutel kwijt. Dit terwijl ik zeker weet dat ik deze binnen op de kachel (waar die altijd ligt) heb neergelegd. Je snapt..... die bloemen en de net aangeschafte peperdure haarspeldjes mag ik geen 'nano'sceonde uit het oog verliezen.

Mij maakt het niets uit.... Ik heb inmiddels een 'ach laat maar' houding als een van onze meiden met snotneus, vlek en piekhaar ergens verschijnt. Maar voor ons Bruidspaar is het de belangrijkste dag in hun leven. De papa en mama van de bruid denderen al dagen over ons terrein met weet ik veel wat. Zodat het morgen allemaal wel goed loopt. Dusssss...

Zullen jullie morgen een beetje aan mij denken? Wish me luck. Meeduimen mag :-)

week on instagram#45

Wij hadden afgelopen week geen zonnige week. Jammer. Ach het is goed voor de natuur en het gaf af en toe een mooie wolkenhemel. Verder was het niet een week waarin ik veel ben opgeschoten (heb je soms).

De Rapunzelstaart waar ik aan begon ligt nog steeds onafgemaakt buiten. Ben nog niet tevreden, heb alles weer uitgehaald en ben weer opnieuw begonnen. Wordt vervolgt zal ik maar zeggen.

Evy uit mijn hardloopapp zei het al. Hardlopen kan ook op klassiek. Deze week vond ik een classic workout cd van 4,99 en ik dacht. Dat ga ik proberen. Vanmorgen liep mijn eerste hardlooprondje op klassieke muziek. Niet eens zo slecht, moet ik zeggen. Joggend door het Naturpark Altmühltal met een of andere symphony heeft wel wat.

En er waren veel offline momenten die je niet altijd deelt maar wel heel kostbaar zijn. Mijn lieve vriendin logeerde hier. Ik won en verloor een potje Kolonisten van Catan, we dronken veel wijntjes en gingen met de kinderen zwemmen. Heerlijk..... En nu.... nu schijnt de zon.... barst het van de klaproosjes en een nieuwe week begint. Enjoy.

Ik lees veel woonbladen, pin een rsi arm aan droominterieurs en volg vele stylistes via instagram. Heerlijk is dat. Ik kijk graag af en maak dat op z'n Sandra's na. Wat neerkomt op een slap aftreksel van wat er heel in de verte een klein beetje op lijkt. Soms best aardig. Maar vaak gaat het nergens over. Heb de letters HOME en een houten DREAM BIG bord in mijn lagerruim onder het stof staan. Gekocht uit pure hebzucht, maar heb geen idee heb waar ik ze kwijt kan. Eigenlijk moet ik dit soort dingen niet doen. Eén omdat het veel tijd kost, en die heb ik niet. En twee, niet geheel onbelangrijk, ik heb gewoon geen talent voor interieur styling ik mis echt een gen daarvoor.

Toch weet ik heel goed wat ik leuk vind. Ik hou van authentiek, origineel met een mix van nieuw. Extra is, dat ons kasteel zijn oorsprong heeft in 1200, in 1800 geheel is gerenoveerd in de jaren 70 door Duitse nonnen (Duits degelijk) is opgeknapt. Deze gekke mix vind je in onze huizen terug.

Vorige jaar kreeg ik hulp van styliste Marie Jose van Mooi van Binnen. Wat een ervaring en wat heeft ze mij gelopen. Maaaaarrrr, eigenwijs als ik ben, heb ik ook niet altijd geluisterd, de helft niet uitgevoerd of het soms anders gedaan.

En nu loop ik in mijn aanloop naar een goede fotoshoot van onze vakantiehuizen weer tegen het styling verhaal aan. Ik zou zo graag goeie foto's van onze vakantiewoningen willen die zo in de bladen zouden moeten kunnen. Dat je het idee krijgt daar wil ik heen. Wij zien er gewoon niet leuk genoeg uit (dat terwijl ik vind, dat we best leuk zijn :-).

Zo kom je dan weer in gesprekken met fotostylistes (dat is wat anders dan een interieur stylisten maar ook hetzelfde :-) die je vragen wat voor een stijl onze woningen hebben of welke ik graag zou willen? Want dat ik er met mijn huidige styling een potje van maak (sjiek heet dat stijlbreuken) is duidelijk.

Landelijk, rustiek, urban stoer, klassiek, kitsch, wit of winters warm Ik mag kiezen. Dus ik op m'n buurt. NOU eigenlijk vind ik alles mooi. Dus het liefst een mix. Kan dat? Je snapt. Dat wordt niets.

Daarom ..... een lang verhaal kort. Ik ben stijltechnisch hopeloos. En het zal door tijd-, gen- en talentgebrek nooit wat worden met mij. Dus ik heb me bedacht, ik ga niet voor de standaard stijlen en ook niet voor een woonblad foto zoals het hoort. Ik blijf eigenwijs woonstijlen mixen. Authentiek en origineel met onze gekke Duits-degelijk jaren 70 stijl en met een mix van wit, klassiek, landelijk, rustiek, kitsch en vintage. Kortom #mijnstijl