Kasteelvrouwe in Beieren

week on instagram#59

Wat wonen we toch mooi.

Wat hou ik van de nazomer en herfst.

Wat geniet ik!

www.vakantieineenkasteel.eu

week on instagram#58

Nu de meisjes weer naar school zijn keert de rust terug. Af en toe zit ik zelfs buiten op m'n gat en geniet van onze prachtige nazomer.

Verder deed ik meer onderzoek naar Pappenheim. En voor m'n videoblog dook ik in de joodse geschiedenis van deze stad. Bijzonder is het te ontdekken dat de geschiedenis teruggaat tot in de vroege middeleeuwen. En dat door de Reichsmarchal in 1100 al een basis is gelegd voor deze lange geschiedenis.

In Pappenheim staat de synagoge er nog en ook het prachtige Joodse handelshuis (uit het Joodse kalenderjaar 5608) in het centrum. Dat terwijl in Duitsland in de Kristalnacht van november 1938, 267 synagogen zijn verbrand, 7500 winkels en bedrijven vernietigd en 2600 joden mishandeld en naar concentratiekampen gebracht. Het Joodse kerkhof is gedeeltelijk verwoest maar in 1950 is het overgebleven deel gerestaureerd en behoort hiermee tot het oudste Joodse kerkhof van Europa. En dat alles op 9 km afstand van ons Pappenheimer Schloss.

Ik vond dat ik het
pappe
NH
eimer
t-shirt verdient had en heb hem die dag met trots gedragen.

week on instagram#57

De laatste week van de zomervakantie van onze meiden. Wat een fijne week. Mijn vriendin streek voor drie dagen neer op ons Schloss. Van haar bezoek geniet ik altijd enorm. We plukte verse Schloss appeltjes voor de appelmoes en we kletsten tot diep in de nacht.

Ik vond een paddenstoel met een lichtje erin (autumn is coming) en ik bezocht de Burchruine van Treuchtlingen (ik voel een nieuw videoblogje aankomen).

Ik had een GE-WEL-DIG gesprek met een dame uit ons naburige dorp. De dame in kwestie wist mij te zeggen dat er wel echt een steekje los moest zitten als je als buitenlander in Möhren gaat wonen ;-). En (van deze kwam ik niet meer bij) toen ik haar vertelde dat ik drie kinderen had. Wist zij mij toe te fluisteren dat je met drie kinderen in Duitsland tot de asociale behoort. Nu had ik deze eerder gehoord (van een Nederlander) dus ik voegde er proestend aan toe dat we ook nog een hond hadden. Toen kwam zij niet meer bij, je zag haar denken. Lachend namen we afscheid van elkaar. Wat een prachtig mens.

En zaterdag..... Zaterdag danste op het Eber-Hart festival in de Mamorwerke in Haag. Jong en oud, rockers en punkers en een verdwaald gezin (wij dus). Onze oudste dochter had een festivalvriendin van in de 20 waar ze die avond onafscheidelijk van was. Ze danste in de regen. Dancing in de rain. Een mooier afscheid van de zomer een preview van de herfst had ik me niet kunnen wensen.

Oja..... kijken jullie af en toe ook even op mijn youtube kanaal voor mijn videoblogs?

Pappenheim

Pappenheim ligt 9 km van ons kasteel vandaan en is een stad die de meeste alleen maar kennen van haar spreekwoord 'ik ken mijn Pappenheimers'. Maar Pappenheim is veel meer dan alleen een spreekwoord. Wat velen niet weten is dat Pappenheim een oude residentie stad is waar de lucht zo fris en schoon is dat Pappenheim zich een Luftkurort mag noemen. Haar ontstaan is in 802 met een oorkonde van een Pappenheimer (toen nog Papinheim genoemd) en een Königshof bevestigd. En als je door het huidige Pappenheim loopt en een klein beetje oplet zie je hoe rijk de stad aan is geschiedenis en cultuur.

Met appelbomen in de achtertuin is er niets lekkerders dan verse appelmoes maken. Als er kindjes komen eten (en ze vinden het leuk de handen uit de mouwen te steken) dan mogen ze zelf aan de slag om daarna lekker van patatjes met zelf gemaakte appelmoes te smikkelen. Succes verzekerd.

Ons zelfgemaakte Schloss Möhren appelmoes recept:

Schil de appels (een stuk of 15) en verwijder het klokhuis
Snij ze in kleine stukjes en doe ze in de pan
Doe er een eetlepel suiker en een snuifje kaneel bij
En nu komt het Schloss Möhren appeltjes geheim *
Kook de appels in appelsap ;-)
Op een laag vuurtje blijven roeren zodat het niet aanbrand
Kook net zolang tot er geen appelstukjes meer in zitten
Dan is de appelmoes klaar

Patatje in de oven en smullen maar.

week on instagram#56

Het was een rustig weekje. Tijd om met de meisjes op zoek te gaan naar paardrijlessen. Tot grote vreugde van onze meiden vonden we een leuke paardenstal en mochten ze gelijk beginnen.

We doen wat klusjes buiten, genieten van de Beierse nazomer en proberen nieuwe zwembaden.

M'n schoonvader klust aan een project in het dorp en daar komen oude foto's van zolder. Zoals de foto van Verein Einigkeit Möhren uit 1920. Een pracht plaatje. Ook uit het dorp komt een oude strontkar die men kwijt moest.

Life goes on....

Gastblog van mijn vriendin Corine die samen met haar man Peter en drie kinderen in augustus twee weken voor onze gasten hebben gezorgd.


Toen Sandra ons afgelopen zomer vroeg om tijdens hun vakantie twee weken lang voor het kasteel en de gasten te zorgen, was mijn eerste gedachte: “O nee, dat kan ik niet.” Want we hebben het hier wel over Sandra vervangen en Sandra is niet zomaar iemand: ze heeft een energieniveau dat ver boven het mijne ligt. Daarom heeft ze de afgelopen jaren het kasteel en de huisjes gemaakt tot de fijne plek die ze nu zijn. Haar ziel en zaligheid ligt erin, wat een verantwoordelijkheid!

Aan de andere kant: als ik iemand een vakantie gun dan is het wel Sandra. Het is zo goed om af en toe eens los te komen van je dagelijkse beslommeringen. En zo vaak krijgt ze de kans niet om langer dan een weekend met haar gezin weg te gaan. Dus toen ik een beetje aan het idee gewend was, dacht ik: “Weet je wat, we doen het gewoon.” Want als Sandra denkt dat we het kunnen, dan kunnen we het vast ook. En we doen het samen. Sandra had voorgesteld om ook mijn ouders uit te nodigen en die kwamen graag. Nu hadden we nog vier extra handen, die bijvoorbeeld

Hallo welkom het Blog van Schloss Möhren | Vakantie in een kasteel. Hier lees je over het leven op het kasteel, de vakantiehuizen en onze omgeving die barst van de cultuur, natuur en prachtige steden.

week on instagram#55

De laatste week hoogseizoen rolt de regen ons dal binnen en daarmee vond in mijn herfstjasje (jawel eind augustus en soms lijkt het herfst) mijn verloren gewaande sleutel.

Ruud en ik knepen er even tussenuit naar het mooie Eichstätt om als een blok te vallen voor een vervallen Italiaans pand uit 1783.

We haalde mariawater in bij Maria Brünnlein in Wemding en genieten nog volop van de zomervakantie van onze meiden die nog tot half september duurt.

Een waar wonder geschiede toen ik dan eindelijk een heuse dirndl aanschafte en ik heb zo ongeveer iedereen die het maar horen wilde lastig gevallen met onze NAZOMER lezersaanbieding in Roots. Rete trots ben ik op.