Kasteelvrouwe in Beieren

Kurt Tittel 1939

Kurt Tittel 1942

Graf Kurt Tittel 1943

Filmtip! Tannbach Schicksal eines Dorfes

Ik weet niet hoor maar ik dacht toch echt dat ik tijdens geschiedenisles had opgelet. Maar van 'little Berlin' had ik nog nooit gehoord. Net als in Berlijn wordt Mödlareuth (een klein dorpje die wordt doorkruist met de beek Tannbach) wordt verdeeld in oost (Sowjetischen zone) en west (Amerikaanse zone). Met alle gevolgen van dien. Onmacht, onteigening, geweld, de muur, smokkelaars en vooral heel veel verdriet. Na de oorlog waarin al zoveel is gebeurt is het leven van de bewoners aan de Tannbach verre van.... tja Als ik het woord ideaal gebruik, klopt dat niet. Omdat voor de Communisten dit hun ideaal was. En nu we ons midden in het kapitalisme staande proberen te houden na een bankencrisis durf ik niets meer te zeggen.

Kortom. De driedelige filmserie 'Tannbach Schicksal eines Dorfes' is een #mustsee.

Het serie begint in de laatste dagen van de 2e wereldoorlog en laat het leven van de dorpsbewoners in een klein dorpje op de grens van Beieren en Thüringen zien. De serie eindigt in het jaar 1952 waarin met schrijnende veranderingen, de realisatie van de grens en een grensovergang levens eist.

Als bewoonster van een Beierse dorpje had ik gelijk een gevoel met de dorpsbewoners en hun karakters. Sommige exemplaren lopen ook in ons dorp rond. Het landgoed van de familie Striesow kan ik naadloos over ons Schloss leggen. Ik heb de hele serie ademloos met ontroering bekeken.

De serie is hier via ZDF te bekijken

Wijk van Klaveren heeft de hand weten te leggen op een verzameling van oude Duitse veldpostbrieven uit de de 2e wereldoorlog 1941 - 1944.

Alle brieven zijn in oud onleesbaar Duits geschreven. Afgelopen maanden heeft Frau Frieda Kittmann (precies die dame van 80, die in de jaren 60, elf jaar op ons Schloss voor Graaf Maximalian zum Pappenheim heeft gewerkt) gewijd aan de ontcijfering van deze brieven. En nu ligt er een map voor m'n neus met prachtige verhalen van ouders aan hun zoon, broer aan zus, van man naar vrouw en andersom. Lieve, gewone, grappige, verdrietige maar ook aangrijpende oorlogsverhalen uit WOII uit de periode 1941 tot 1944.

Eén reeks van oorlogscorrespondentie is tussen vader Alfred en moeder Marta Schulter aan zoon Alfred Schultze. Toen ik begon te lezen werd ik door hun verhaal gegrepen. De eenvoud, armoede en oorlogservaringen hebben mij naar deze bijzondere brieven gezogen. En me een intiem kijkje laten nemen in het leven van een Duitse familie in WOII.

Omdat ik niet weet of ik ze mag publiceren hier een korte Nederlandse samenvatting van de brieven. Voor wie de originele Feldpostbriefe wil lezen. Laat het me weten.

FELDPOSTBRIEFE WOII - 1941 - 1944 

03-11-1941
Van: vader Alfred Schultze
Aan: zoon Alfred Schultze
Feldpostbrief-Nr. 19729C


De eerste twee brieven van vader aan zoon komen terug met het bericht 'Neue Anschrift abwarten'. Vader schrijft vanuit Schwarza am Saale wat 270 km van ons Schloss vandaan ligt tussen Nürnberg en Leipzig. In beide brieven is vader ongerust over z'n zoon en vraagt zich af waar hij zich bevind. Hij schrijft over het dagelijks leven in Schwarza waar het al sneeuwt en ze de eindjes aan elkaar moeten knopen. Het is al zo koud dat men de aardappels bijna niet uit de grond krijgt. Ook schrijft hij dat ze een konijn heeft laten denken en hoopt dat daar wat uitkomt. Jawel een konijn! En dat hij is uitgenodigd voor een Jachtschotel maar dat hij niet gaat omdat het traditie is dat je dan iets schenkt. Omdat hij niets te schenken heeft en niet als bedelaar wil overkomen, gaat hij niet.