Afgelopen zomer was Reinhard bij ons op bezoek. Reinhard is 55 jaar geleden op Schloss Möhren in de poorttoren, geboren.

Zijn bezoek was een 'reis naar het verleden'. Voor hem en zijn zus kwamen velen verhalen boven. En wij mochten daar deelgenoot van zijn. Wat een kado.

Het verhaal van Reinhard en Schloss Möhren.
De moeder van Reinhard is na de oorlog met twee kinderen (en een derde in d'r buik) gevlucht uit Sudetenland. Als vrouw alleen met drie kinderen van drie verschillende mannen
was het leven zwaar. Ze vond een baan in de Farbfabrik Prull hier in Möhren en mocht van Graaf Maximiliaan zum Pappenheim in de poorttoren wonen. Haar kinderen bleven alleen thuis. Bare tijden.

De zus van Reinhard (Angelika) vertelde dat zij op haar jongere broertje moest passen. Maar daar als 8 jarig meisje helemaal geen zin in had. Ze sloot haar broertje op en ging lekker met haar vriendinnen buiten spelen. Reinhard (die daar overigens totaal geen trauma van heeft overgehouden) hing met z'n vier jaar uit het raam (levensgevaarlijk) en schreeuwde naar de andere kinderen om zo toch mee te kunnen doen.

De oudste broer was rond die tijd een puberende 18 jarige. Hij had er een sport van gemaakt de gravin zum Pappenheim stiekem te bespiede tijdens haar dagelijkse naakte zwemrondjes. Zo af en toe nodigde hij zelfs vriendjes uit. Op een van deze bespied momenten is hij betrapt. Met deze actie had hij de Graaf beledigd en het gezin moest verhuizen naar een kamer op de zolder van de schuur.

Deze kamer's (waarvan wij ons altijd afvroegen waarvoor deze gediend hadden) waren veel armoediger dan de 'luxe' toren. Het arme gezin leefde met z'n drietjes (de oudste zat inmiddels in dienst) in één kamer met daarnaast een piepkleine keuken. Enkel glas, niets dan houten planken op de vloer en met z'n alle in één bed. Stel je daar een strenge winter (-20 gr 's nachts) bij voor, en het plaatje is compleet. Hierbij hoort het bijzondere verhaal van Angelika. Waarbij zij samen met haar vriendin hout gestolen had bij de sportplatz en dat ze, door de toen nog geopende geheimen gang, gevlucht is naar het Schloss. Onvoorstelbaar. Meer daarover vind je op ons youtube kanaal.

Na het vertrek van de Graaf zum Pappenheim in 1966 is de familie verhuist naar Treuchtlingen. De Farbfabrik Pull is al lang niet meer en ons Schloss kwam in handen van Freizeitheim de Henzolthöhe.

Wat blijft zijn deze bijzonder mooie verhalen en ons Schloss natuurlijk.