Bambi in de achtertuin
maandag, mei 06, 2013
Op 24 mei 2010 stond er een klein jong reebokje (bambi) op ons kasteel terrein. Aan de vlekjes op z'n rug te zien nog geen 4 weken oud. Drie weken later kwam er een tweede reebokje bij. Wij hebben ze succesvol uitgewilderd en daar zijn we beste een beetje trots op. Naast (inmiddels) drie prachtige dochters, lopen er (zo voelt het) ook twee mannen van ons rond in de vrije natuur van het Natuurpark Altmühltal.
Lees hier hoe het bambi vergaan is in de achtertuin van ons kasteel Schloss Möhren.
Maandag 24 mei 2010
Precies deze dag (tweede pinksterdag) hadden veel boeren gemaaid en gehooid. Volgens onze jager zijn er zeker een paar reeën gesneuveld. Waarschijnlijk ook de moeder van ons reetje. Normaal blijven ze (desnoods uren) wachten tot hun mama terug komt. Dat een jonge ree gillend om haar moeder rondloopt is uitzonderlijk.
Omdat dit jonge reetje al in kontakt was gekomen met mensen is de kans dat hij weer wordt opgenomen nul. Aan de stipjes op de rug te zien is hij/zij nog geen vier weken oud. Om hem enig kans op overleven te bieden zat er niets anders op dan dit jonge reeetje zelf groot te bregen / opvoeden.
En daarom verhuisde het reebokje naar onze (door een hoge kasteelmuur beschermende) achtertuin.
Dinsdag 25 mei 2010
Ons reetje heeft zijn eerst nacht overleefd. Hoewel geen stap verzet, had de bambi wel melk (volle koffiemelk) gedronken die in een schaaltje buiten stond. Net als het water, dat was ook op.
Om 7.30u. (hier op het platteland is iedereen altijd vroeg wakker en 7u is dan ook doodnormaal om even langs te gaan). Stond de vrouw van de jager voor de deur met opvoedingstips. Heel handig. Ik ben als een idioot nog meer koffiemelk en venkelthee gaan halen. Dat likt hij gulzig op.
Daarnaast moet ik het kontje van de ree met een natte warme doek inwrijven om de stoelgang te stimuleren.
En hij heeft blaadjes (fruitboom blaadje) en WeidenRöschen bloemetjes nodig.
Vijf keer per dag voeden. En een rustige plek in de schaduw.
Oja...en ons reetje in een reebokje...
Vijf keer per dag volle koffiemelk
Venkelthee
Kruiden
WeideRöschen
Fruitblaadjes
Berkeblaadjes
Himbeere en Brombeere takken
Woensdag 26 mei 2010
Rose, Sterre en ik hebben gisteren fruitboomtakken en andere blaadjes geplukt. En met succes. Fruitboomblaadjes zijn favoriet. En hij heeft een mooi droog plekje tegen de kasteelmuur onder een afdak van blaadjes uitgezocht.
Het lijkt nu al of hij sterker en fitter wordt. Vanaf vanmorgen is hij vol in de benen en huppeld wat onrustig en piepend door onze binnentuin, nog steeds op zoek naar z'n moeder. Als ik hem aanhaal en de fles geeft blijft hij onrustig maar houdt wel op met piepen.
Verder grote onrust ook bij onze hond....die maar blijft draaien...ze ruikt en hoort wat maar ziet niets.
Donderdag 27 mei 2010
Het eerste filmpje van ons reebokje
Na een onrustige nacht (ook voor mij) heeft het reebokje zich onder het struikgewas van de kasteelmuur verstopt. Zo goed, dat ik behoorlijk goed moest zoeken om hem te vinden.
Het blijft wondelijk om te zien. Zo klein en ontzettend kwetsbaar. Hij slaapt en eet veel. Een echte baby.
Maandag 1 juni 2010
Ons jonge reebokje is er nogsteeds. Hij verstopt zich erg goed en ik heb soms moeite hem te vinden. Af en toe fiept hij nog maar veel minder luid (fiepen is het roepen van een ree om zijn/haar moeder). Hij ligt 80% van de dag onder een dakje van bladeren. En alleen als het heel rustig is waagt hij zich zoekend naar eten uit zijn schuilplekje.Zaterdag 12 juni 2010
Het gaat goed met ons reebokje. Hij eet en drinkt en verstopt zich heeeel goed. Inmiddels kan ik niet meer zo dichtbij komen als in het begin. Wij zien dat als een goed teken. Hij moet immers straks ook bang blijven voor mensen.
Vandaag krijgen we er een reebok vriendje bij!
Leuker nog, is dat ons reebokje er vandaag een vriendje bij krijgt. Het nieuws van ons reebokje gaat snel en nu is er iemand hier in het Natuurpark Altmühltal die sinds gisteren ook een reebokje heeft. Zij kunnen er niet voor zorgen en vroegen ons of wij ook dit bokje wilde opnemen. Natuurlijk!
Vrijdag 18 juni 2010
Ons mini reeënkamp is ontzettend gezellig. Dichtbij komen kunnen we allang niet meer maar vanuit onze keuken, toiletten of slaapkamers hebben we een super uitzicht. Het blijft bijzonder twee wilde dieren veilig in onze achtertuin te zien rondscharrelen.
Nieuw filmpje van deze twee reebokmannen op het You Tube kanaal van Schloss Moehren
Donderdag 15 juli 2010
Alweer een maand na de laatste update. Eigenlijk valt er niet veel te vertellen behalve dat het heel erg goed gaat. Onze twee reebokjes lijken weinig last te hebben van de warmte en de heerlijk drukke aan de andere kant van de muur. Onze vakantiegasten mogen natuurlijk allemaal even een kijkje nemen.
Onze kleinste gaste Marit had de allerliefste reactie. Ze ging zwaaien en handkusjes geven. De twee reebokjes keken haar met hun mooie reebruine ogen liedevol aan.
Eigenlijk denken wij dat ze sterk genoeg zijn om ze vrij te laten. Maar omdat de velden achter ons Schloss nog vol met koren staan wachten we even tot het maaien voorbij is.
Zondag 15 augustus 2010
Onze reebokjes barsten zowat uit de binnentuin. Werkelijk geen enkel plantje staat nog overeind. Naast treeën koffiemelk breng ik elke dag bergen hazelnoot- en fruitboomblaadjes. Alles gaat er in een rap tempo doorheen.
De graanvelden achter ons jachtslot zijn gemaaid. Het wachten is op het oogsten van de mais. Dan doen we de achterdeur open. Ik ben heel benieuwd of ze gelijk vertrekken en nooit meer terugkomen. Of dat ze ons nog vaak komen bezoeken.
Dinsdag 24 augustus 2010
Vandaag precies drie maanden na aankomst zetten we de achterdeur naar de vrijheid open. Na 130 liter koffiemelk (per dag 1,4ltr x 93 dagen) en ladingen hazelnoot- en fruitboomblaadjes en een verschrikkelijk kale binnentuin denken we dat ze er klaar voor zijn. Bang voor mensen en watervlug hopen we dat ze het gaan redden.
Donderdag 26 augustus 2010
Onze reebokjes hebben iets minder dan 24 uur naar een open tuindeur liggen kijken. Ik heb bijna elke 10 minuten gekeken of ze er nog waren. En NET toe ik woensdagochtend rond 11.00u. even niet keek zijn ze vertrokken.
Zaterdag 28 augustus 2010
Onze heren zijn weer even terug. Na vier nachten op vrijersvoeten hebben ze onze binnentuin weer gevonden. Het zijn net studenten. Slapen en eten en hup het manvolk vertrekt weer.
TROTS
MET SUCCES UITGEWILDERD.
Een wandeling door de bossen en velden is na de zomer 2010 nooit meer hetzelfde. Altijd ben ik wel naar ze op zoek. En wat is het een mooie beloning als ik ze zie.
0 reacties